Leyla’ya sırılsıklam âşıktı Yusuf, keza Leyla’da Yusuf’u çok seviyordu.
Birbirini deliler gibi seviyor olmalarına rağmen, köy yerinde birileri görecek olsa, töre gereği köy meclisi kararıyla yaşamlarına son verilir diye, bir araya gelmeleri imkânsızdı.
Teknolojinin köye gelmemiş olması nedeniyle, iki aşığın telefonla birbirine sevgi sözcükleri telaffuz etmeleri de olanaksızdı!
Leyla ile Mecnun’un, Ferhat ile Şirin’in, Kerem ile Aslı’nın aşkını aratmayacak derecede birbirini seven âşıklar, ancak Leyla’nın eve su taşımak amacıyla her iki eline bakraç (sitil) alıp, köy meydanındaki umumi çeşmeye giderken, uzaktan uzağa bakışabilirlerdi!
Zaten ikisi arasında yaşanan ilk elektrikleme de sadece uzaktan uzağa, göz göze gelmekle başlamış, bu şekilde günlerce, hatta aylarca devam etmiş iki aşığın tanışma ve görüşme faslı.
Leyla, sık sık Yusuf’unu görmek amacıyla çeşmeye gitmek için evdeki suyu bol kullanıp, erken tüketmeye çalışırdı.
Gün geçtikçe amansızlaşan kara sevda, iki âşığın yüreğinde, yanardağ misali volkanlara dönüşür.
Zamanla iştahtan da kesilince, her gün biraz daha erir, mecalsiz kalırlar.
Olup bitenlere artık son vermeye karar veren Yusuf, Leyla’sına aşkını ilan etmek amacıyla bir kâğıt parçasına, “yarın akşam saat 21’de köyümüzün girişindeki çınar ağacının altında buluşalım” şeklinde bir cümle yazar ve şeffaf bir naylona sarar.
Çeşmeden suyunu alıp eve doğru ufak adımlarla yol alan Leyla’sının yanından jet hızıyla geçer ve tam yanına vardığı anda, elindeki notu su bakracının içine bırakıverir.
Uzun zamandan beri aşığından böyle bir kıvılcım bekleyen Leyla ise, oracıkta duraksar ve aşığının notunu ivedilikle okur.
Randevu saatinin gelmesi için sabırsızlaşan Leyla’nın o gün kalbi gümbür gümbür atar, sevinçten havalara uçar gibi olur.
Aynı şekilde sabırsızlaşan Yusuf da randevu saatini bekleyemez, bir saat öncesinde varır çınar ağacının bulunduğu noktaya.
Hayatın ve tabiatın yeniden dirildiği, yemyeşil meraların oluştuğu, tarlaların çiçeklerle gelincik cennetine dönüştüğü, kuşların cıvıl cıvıl ötüştüğü İlkbahar mevsiminin böyle müstesna bir akşamında Leyla’sına içini dökmek, aşkını ilan etmek için bekleyen Yusuf ‘un bir gözü kolundaki saatte, diğer gözü Leyla’sının yolunu gözlemektedir.
Aman Allah’ım! Randevu saatine tam 15 dakika kalmışken, korkutucu bir gökyüzü gürültüsü kopar, Yusuf’un ödü patlar gibi olur ve içine derin bir korku siner.
Zifiri karanlıklar birden aydınlanır, ardından gökyüzü yırtılırcasına yeryüzüne yağmur inerken, Yusuf çaresizce çınar ağacının köküne sarılır, bir yandan da dört gözle beklediği Leyla’sını yaşananlardan etkilenmesin diye, gelmemesi için semaya doğru avuç açar, Yüce Allah’a dua ve niyazda bulunur.
Ancak saat 21’i gösterdiğinde, onca gök gürültüye ve yağmura rağmen Leyla, Yusuf’a doğru koşar adımlarla gelir.
İki aşığın kavuştukları bir anda, yeni bir gürültüyle birlikte gökyüzü ateş parçasına dönüşür ve o an âşıklar için tam anlamıyla bir kâbus olur!
Çünkü Leyla’nın kucağındaki Yusuf, adeta bir kömür parçasına dönüşmüştü!
Selam, sevgi ve gönül dolusu muhabbetlerimle…
Bilal KARADAĞ
[email protected]
News
